کرسی ترویجی «والدگری ادراک شده پدر و نقش جنسیتی در نوجوانان پسر: تاثیر واسطه‌ای دلبستگی به پدر» با ارائه جناب آقای دکتر مبین صالحی، در تاریخ پنج‌شنبه 1 مردادماه، ساعت 14، در مرکز تحقیقات زن و خانواده برگزار شد.
در این نشست، جناب آقای دکتر حمیدرضا حسن آبادی (عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی)، به نقد و بررسی این موضوع پرداخت.
طرح بحث:
شیوه‌هایی که پدران به تربیت پسران نوجوان می‌پردازند با نقش جنسیتی آن‌ها ارتباط دارد. اما سازوکارهایی که نشان می‌دهند چگونه سبک فرزندپروری پدران به نقش جنسیتی پسران نوجوان منجر می‌شود هنوز به‌خوبی روشن نیست. مطالعه حاضر مدلی را بررسی می‌کند که در آن فرض بر این است که دلبستگی به پدر می‌تواند ارتباط میان ادراک والدگری پدر و نقش جنسیتی پسران نوجوان را میانجی‌گری کند. روش: دانش‌آموزان نوجوان پسر (376 نفر) پرسشنامه‌هایی را درباره والدگری پدر، نقش جنسیتی و دلبستگی به پدر کامل نمودند. داده‌ها از طریق روش توصیفی از نوع همبستگی بررسی شد. یافته‌ها: مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان داد که ادراک والدگری پدر تاثیر مستقیم بر نقش جنسیتی پسران دارد و می‌تواند به مردانگی آن‌ها کمک کند، اما با ویژگی زنانگی پسران ارتباط ندارد. همچنین دلبستگی به پدر میانجی‌گر ارتباط میان ادراک والدگری پدر و نقش جنسیتی مردانگی در پسران است. تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد از چهار نوع نقش جنسیتی، جنس‌سنخیتی و دوجنسیتی بودن با دلبستگی نوجوان به پدر و رابطه صمیمانه پدر با نوجوان ارتباط دارد و نامتمایز بودن با تلاش پدر برای وابستگی نوجوان ارتباط دارد. نتیجه‌گیری: دلبستگی پسر به پدر، که مشخصه آن ارتباط عاطفی و حساسیت میان‌فردی است، می‌تواند تبیین کند که چرا نقش جنسیتی پسران نوجوان پیامد سبک والدگری پدران‌شان است. متخصصین و پژوهشگرانی که قصد مطالعه و مداخله در زمینه نقش جنسیتی پسران دارند می‌توانند همزمان سبک فرزندپروری پدر و دلبستگی پسر-پدر را در نظر بگیرند.
