کرسی ترویجی با موضوع « تفاوتهای جنسیتی در دلبستگی به خدا: نقش پایگاه هویت من»، با ارائه حجتالاسلام دکتر عباس آینهچی (هیأت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده) و با کارشناسی حجتالاسلام دکتر محمدرضا جهانگیرزاده (هیأت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) )، در تاریخ 5 آذر ماه، ساعت 10، در این مرکز برگزار شد.
خلاصه بحث:
این پژوهش با هدف بررسی تفاوتهای جنسیتی در دلبستگی به خدا با تأکید بر نقش پایگاه هویت من در دانشجویان دانشگاه قم انجام شد. در این مطالعهی همبستگی، تعداد 370 نفر دانشجو (190 پسر و 180 دختر) که به روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند، به آزمون گسترشیافته عینی پایگاه هویت من (EOM-EIS-2) و دلبستگی به خدا (ATG-37) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از آزمون tمستقل، ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه به شیوه سلسله مراتبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نمرات بالاتر دختران در دلبستگی ایمن و دوسوگرا و نمرات بالاتر پسران در دلبستگی اجتنابی، تفاوت معنادار بین پسران و دختران در دلبستگی به خدا را نشان میدهد؛ لکن بین این دو جنس به لحاظ توزیع در چهار نوع پایگاه هویت تفاوت معناداری وجود ندارد. نتایج نشان میدهد که جنسیت پیشبینیکننده معناداری برای هر سه نوع دلبستگی به خدا میباشد؛ ولی در پایگاه هویت، فقط دو پایگاه هویت تحققیافته و سردرگم در پیشبینی دلبستگی ایمن و دلبستگی اجتنابی به خدا بتای معنادار دارند که با ورود اثر متقابل جنسیت و پایگاه هویت به معادله رگرسیون، مشاهده میکنیم که بتای هویت تحققیافته کاهش پیدا کرده و از معناداری خارج میشود؛ در حالیکه بتای هویت سردرگم کاهش یافته ولی همچنان معنادار است. در دلبستگی اضطرابی به خدا، فقط یک پایگاه هویت سردرگم بتای معنادار دارد که با ورود اثر متقابل جنسیت و هویت به معادله رگرسیون، مشاهده میکنیم که بتای هویت سردرگم کاهش یافته و از معناداری خارج میشود. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که جنسیت و هویت دو متغیر پیشبینیکننده در دلبستگی به خدا بوده و هویت در رابطه میان جنسیت و دلبستگی به خدا نقش معنادار دارد.