يک نويسنده آمريکايي در کتاب خود، گزارش‌هاي تکان‌دهنده‌اي از وضعيت زنان سرباز آمريکايي در خارج اين کشور و به ويژه عراق منتشر کرده است.
به گزارش ايبنا به نقل از بي.بي.سي نيوز، «هلن بنديکت» در کتاب خود با عنوان «سرباز تنها: جنگ خصوصي زناني که در عراق خدمت مي‌کنند» تهديد خشونت جنسي عليه زنان عراقي را که در مناطق اشغال شده توسط آمريکا هستند، برجسته مي کند. او از جمله در کتاب خود با سه نفر از زنان سرباز آمريکايي مصاحبه کرده است.
نويسنده با ارايه آمار و ارقام نشان مي‌دهد تعداد زنان آمريکايي که از سال 2003 در جنگ عراق کشته شده‌اند بيش از زناني است که در ساير جنگ‌هاي آمريکا از سال 1945 تا کنون کشته شده‌اند.
بنا بر آمار ارايه شده در کتاب، از سال 2006 تا کنون بيش از 206 هزار سرباز زن آمريکايي در خاورميانه به خدمت گرفته شده‌اند و بيشترين تعداد مربوط به عراق است. از اين تعداد، 600 نفر زخمي و 104 نفر هم کشته شده‌اند.
او معتقد است در حالي که همچنان بر تعداد زنان آمريکايي به خدمت گرفته شده افزوده مي‌شود، ولي آنها به نحو دردناکي تنها هستند. به طور مثال در عراق، زنان فقط يک سرباز از هر 10 سرباز را تشکيل مي‌دهند و اغلب اوقات در يک جوخه به همراه تعداد اندکي زن ديگر به خدمت گرفته مي‌شوند که البته بعضي اوقات هم هيچ زن ديگري در جوخه وجود ندارد.
انزوا، سنت نظامي‌گري و خصومت‌ورزي عليه زنان مي‌تواند مشکلاتي ايجاد کند که عوارض منفي آن براي زنان به اندازه خود جنگ است. تنزل رتبه، نگاه ناخوشايند و غيراخلاقي همرزمان و تنهايي به جاي وفاداري، چيزهايي است که هر سرباز زني با آن دست و پنجه نرم مي‌کند.
بنديکت در کتاب خود مي‌نويسد: بين سال‌هاي 2006 تا 2008 حدود 40 زن که در جنگ عراق به خدمت گرفته شده بودند، از تجربه خودشان در جنگ با من صحبت کردند. 28 نفر از آنان با تهديد جنسي مواجه شده و يا مورد خشونت جنسي قرار گرفته بودند. البته اين‌ها استثنا نيستند و بر اساس چندين گزارش اداره مسايل سربازان، 30 درصد زنان در هنگام خدمت در معرض خشونت‌هايي از اين دست قرار گرفته‌اند، 71 درصد آنان مورد بي حرمتي قرار گرفته و 90 درصد نيز احساس عدم امنيت داشته‌اند. تازه اين در شرايطي است که بر اساس گزارش دپارتمان دفاعي در سال جاري، 90 درصد هتک حرمت‌ها گزارش نشده است.
«کانتل هنبري» کارشناس زن ارتش آمريکا که از سال 2006 تا 2008 در عراق خدمت کرده، مي‌گويد: من تنها زن آمريکايي بودم که در تيپ هفدهم آلاسکا در بين پنجاه تا شصت مرد حضور داشتم و يا داشتن 17 سال، کم سن‌ترين بودم. چون من تنها بودم مردان زن بودن من را فراموش مي‌کردند و حرف‌هاي رکيک درباره زنان را همواره تکرار مي‌کردند. من هم مجبور بودم هر روز اين چيزها را بشنوم. من گاهي مي‌گفتم: «هي، چه مي‌گوييد؟!» و آنها همگي با تعجب مي‌گفتند: اوه نه! منظور ما شما نبوديد.
او مي‌گويد: من، از اين‌که با مردان هم غذا بودم بيشتر مي‌ترسيدم تا گلوله‌هايي که هر روز به سمت ما پرتاب مي‌شد... دو نفر از مرداني که فکر مي‌کردم دوست من هستند، تلاش کردند نسبت به من هتک حرمت کنند.
نويسنده در جاي جاي کتاب با استناد به گزارش‌هاي مستند وضعيت وخيم زن آمريکايي در ارتش آمريکا را به تصوير کشيده است.
لينک خبر:
