تاریخ انتشار: 1389/10/16
شماره دويست و بيست و پنجم ماهنامه فرهنگي، اجتماعي، سياسي، هنري پيام زن منتشر شد.
ماهنامه فرهنگي، سياسي، اجتماعي و هنري پيام زن، ويژه مسائل زنان و خانواده است که در حوزه دين، فرهنگ و جامعه اسلامي براي عموم منتشر مي شود.از عناوين اين ماهنامه مي توان به «پرسش و پاسخ هايي درباره عرفان و عشق»، «باغبان و قارچ سمي»، «هم نام گل هاي بهاري»، «داستان نجواي ايزابل هنگام تماشاي باران»، «اصول و جلوه هاي زيبايي شناسي در قرآن کريم»، «ازدواج و چالش هاي فرارو»، «آثار تربيتي محبت به کودک»، «حفاظت از کودکان در برابر خطرات اينترنتي»، «خانه و خانه داري»، «همه ما يوسف هاي ته چاه»، «مشاوره» و «حرفي از جنس زمان» اشاره کرد.
در بخشي از اين شماره با عنوان آثار تربيتي محبت به کودک مي‌خوانيد: «يکي از اساسي ترين نيازهاي عاطفي انسان در دوران کودکي، احتياج به مهر و توجه است. کودک همان گونه که به شير مادر نياز دارد و بدون آن زندگي براي او دشوار و گاه غير ممکن است، به همان ميزان به زندگي تحت مراقبت پدر و مادر و برخورداري از توجه و محبت آنان نيازمند است. کودک بايد احساس کند که پدر و مادرش او را دوست داشته، حامي او هستند. همين توجه والدين، محيط رواني آرام و قابل اعتمادي را براي کودک فراهم مي سازد که مهم ترين عامل در رشد عاطفي او خواهد بود. کودکي که در چنين فضاي عاطفي و محبت آميزي رشد مي کند داراي شخصيتي قوي، با ثبات و متعادل خواهد شد.
در پرتو محبت مي توان احساسات و عواطف کودک را به خوبي پرورش داد و از او يک انسان شايسته و متعادل ساخت. کودکي که از محبت اشباع شده باشد، روان شاد و دل با نشاط داشته، هيچ گونه احساس محروميت نمي کند تا واکنش نشان دهد. چنين کودکي خوش بين، خوش قلب، با اعتماد، خير خواه و انسان دوست خواهد بود. او چون خود طعم شيرين محبت را چشيده است، آمادگي دارد اين آب حيات را به ديگران نيز بذل کند؛ او با مردم چنان رفتار مي کند که ديگران با او رفتار کرده اند.
کودکي که در محيطي سرشار از مهر و محبت پرورش يافته، بهتر مي تواند با مشکلات و حوادث سخت زندگي رو به رو شود. جواني که در کانون مهر و محبت رشد کرده، احساس محروميت نمي کند تا براي تسکين خاطر، به کانون هاي فساد، فحشا و اعتياد پناه ببرد.»
شماره دويست و بيست و پنجم ماه نامه فرهنگي اجتماعي سياسي و هنري پيام زن با صاحب امتيازي دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم و مدير مسؤولي احمد زادهوش در 100 صفحه به چاپ رسيده است.
نظرات
