رضا رمضاننرگسي در اين باره اظهار کرد: اين اثر تحقيقي درباره عدهاي از زنان تاثيرگذار در تاريخ سياسي ايران در سده اخير است که برخي نيز تاثيرات منفي داشتند. اين کتاب با معرفي آنها ميکوشد الگوهاي مثبت و منفي را براي درسآموزي زنان امروز معرفي کند.
پژوهشگر حوزه علوم سياسي با اشاره به اين که اين کتاب را در سايه تکيه بر اسناد و مدارک تاريخ معاصر گردآوري کرده است، گفت: اين پژوهش با نگاهي انتقادي نسبت به رخدادهاي منفي، ميکوشد زمينهاي را براي تحليلهاي مقايسهاي خوانندگان فراهم آورد.
وي با بيان اين که در تصميمگيريهاي تاريخ سياسي ايران زنان نقشهاي اساسي، اما پشتپردهاي داشتند که کمتر در مکتوبات به آنها اشاره شده است، يادآور شد: با وجود آن که زنان خوب فراواني در تاريخ سياسي داريم، اما در اين تحقيق تنها توانستم اطلاعات کامل يکي از آنان را که به تنهايي ميتوان کتابي درباره وي نوشت را بيابم و در کنار معرفي اقدامات وي، از پنج زني که تاثيرات مخرب و سويي در اين دوره داشتند، ياد کنم.
رمضاننرگسي افرادي مانند «صديقه دولتآبادي» و «نورالهدي منگنه» را از جمله زناني خواند که در اين کتاب فصلي به آنها اختصاص دارد و گفت: آنها از فعالان جريان کشف حجاب در ايران بودند. «فاطمه سياح» خواهر زاده حاج سياح و «مهرانگيز منوچهريان» از طرفداران فمينيسم در ايران نيز ديگر شخصيتهاي منفي اين کتاب را شکل ميدهند.
وي «انيس الدوله» ملکه ناصرالدين شاه را بانوي مثبتي ياد کرد که با وجود آن که در دربار ناصرالدين شاه حضور داشت، اقدامات خوبي به ثمر رساند و افزود: يکي از اقدامات وي، فعاليت براي ايجاد مدارسي بود که تعليم و تربيت دختران را برعهده داشتند.
نويسنده حوزه علوم سياسي تبيين افکار و انديشههاي زنان يادشده و ارتباط آنان با دربار، فعاليتهاي سياسي و اجتماعي و ... را از جمله مباحثي خواند که در معرفي چهره سياسي اجتماعي اين زنان مورد توجه قرار گرفتهاند.
رمضاننرگسي با بيان اين که در هر تصميم سياسي که در ايران گرفته ميشد، زنان نيز سهم و نقشي داشتند، عنوان کرد: با اين وجود، مطالب و يافتههاي اندکي در اين باره موجود است. درباره زنان متجدد مطالب فراواني وجود دارد، اما در تحقيق درباره زنان سنتي اطلاعات و منابع چنداني در دسترس نيست، به ويژه درباره زنان مذهبي که در پشت پرده در فعاليتهاي اجتماعي نقش داشتند.
نويسنده سياسي با اشاره به اين که اين کتاب تنها تبيين رخدادهاي تاريخ سياسي ايران را مد نظر ندارد، عنوان کرد: با وجود آن که تمايلات بانوان به ويژه در دروههاي اخير براي حضور در صحنههاي گوناگون ارتقا يافته است، اين کتاب ميکوشد با ارايه نگاهي تاريخي، به آنها يادآور شود که گام برداشتن در چه مسيري باعث ميشود تا آنها موفق شوند.
موسسه مطالعات تاريخ معاصر تهران به زودي اين کتاب را با نام احتمالي «زنان در تاريخ سياسي اجتماعي ايران» در حجمي حدود 250 صفحه منتشر و روانه بازار نشر ميکند.