سرويس صفحات سبز خبرگزاري ابنا-
«خانم دکتر شعله شکيب» استاد دانشگاه و داراي مدرک دکترا در پزشکي خانواده و ديپلم عالي در مديريت است. وي در حال حاضر عضو "جمعيت وفاق ملي ـ اسلامي ـ سياسي" و نيز عضو "مجلس علمايي بحرين" بوده، رياست "جمعيت بانوان نخبه‌ي بحرين" را هم بر عهده دارد.
وي به زبان فارسي نيز مسلط است و اين امر، کار گفتگوي ما درباره "وضعيت عمومي خانم‌هاي شيعه در بحرين" را ساده‌تر مي‌کند:
ـــ «مجلس علمايي» چيست؟
شکيب: مجلس علمايي متشکل از دانشمندان شيعه بحرين است که من هم عضو اين مجلس هستم.
ـــ نسبت شيعيان بحرين به کل جمعيت چقدر است؟
شکيب: شيعيان هفتاد درصد جمعيت بحرين را تشکيل مي‌دهند. البته مي‌دانيد که حکومت بحرين، سني است.
ـــ با اين حساب، تعامل شيعيان با اهل سنت چگونه است؟
شکيب: کلاًّ خوب است ؛ ولي بعضي اشکالات نيز وجود دارد. به طور کلي مي‌توان گفت که حکومت در همه مواضع، سني‌ها را مقدم مي‌دارد. مثلا مردان شيعه نمي توانند در وزارت دفاع يا نهادهاي امنيتي عضويت داشته باشند. ما در خيلي کارها نمي‌توانيم پيشرفت کنيم، اگر مدرک بالا هم داشته باشيم اولويت به سني‌ها داده مي‌شود. با اينکه ما اکثريت بوده و هفتاد درصد جمعيت را تشکيل مي‌دهيم، اقليت در نمايندگي پارلمان مي باشيم. يعني تبعيض وجود دارد.
ـــ مردم اهل سنت رابطه شان با شيعيان چگونه است؟
شکيب: خوب است، کاملاً خوب است ؛ ولي حکومت که اعمال‌کننده‌ي تبعيضهاست مشکلاتي را ايجاد کرده است.
ـــ آيا اين مشکلات از وهابيت نشأت نمي‌گيرد؟
شکيب: چرا. از وهابيت، از بعضي افراطيون و از سني‌هاي پيرو اخوان المسلمين.
ـــ همسر شما عضو مجلس بحرين است. آيا نمي‌توان از طريق مجلس از اين مشکلات کاست؟
شکيب: مجلس بحرين چهل نماينده دارد ؛ ولي فقط هفده نفر از آنان شيعه هستند. پس خيلي از کارها تصويب نمي‌شود، به خاطر اينکه بيست و سه نفر ديگر سني هستند.
ـــ وضعيت بانوان بحريني، خصوصاً خانم‌هاي شيعه، چگونه است؟
شکيب: الان ما خيلي در حال پيشرفت هستيم ولي هنوز نماينده خانم در پارلمان نداريم. البته مطرح بود که من نماينده بشوم ولي به خاطر اينکه شوهرم در مجلس بود اولويت به او داده شد.
ما از پشت پرده براي خانم‌ها برنامه‌ريزي مي‌کنيم. خانم‌هاي بحريني کم‌کم در حال پيشرفت هستند ولي هنوز راه درازي در پيش داريم. کلاً اگر خانم‌هاي شيعه بحرين را با بانوان ايراني مقايسه کنيم، خانم‌هاي ايراني خيلي پيشرفته‌تر هستند و مراکز خيلي قوي‌اي دارند. ما به آنان نگاه مي‌کنيم و دوست داريم آينده به اين شکل باشد.
ـــ مشکل اصلي در راه رشد بانوان شيعه در بحرين چيست؟
شکيب: مشکل اصلي ما اين است که خانم‌هاي شيعه آنقدر که پايبند به مساجد و هيآت هستند به "انجمن‌ها" التفات ندارند اما دولت نظر به انجمن‌ها دارد.
وقتي ما درباره انجمن‌ها و کار مؤسساتي و تشکيلاتي صحبت مي‌کنيم زياد استقبال نمي‌شود. کار در مساجد و مجالس مذهبي اولاً دور از ديد خبرنگاران و تلويزيون و مانند آن مي‌باشد لذا خيلي‌ها از آن مطلع نيستند و ثانياً دولت اين کارها را به رسميت نمي‌شناسد، مثلاً وقتي مي‌خواهد رأي نخبگان خانم‌ها را بگيرد نگاه مي‌کند که انجمن‌ها چه کساني هستند و رأي اينها را مي‌گيرد. بانوان شيعه هم در انجمن‌ها نيستند و در مجالس مذهبي هستند؛ در نتيجه ما عقب مي مانيم.
ما انجمن‌هاي زنانه شيعه خيلي کم داريم و استقبال هم براي رياست اين مؤسسات خيلي کم است، يعني خانم‌ها عقب‌نشيني مي‌کنند! شما حساسيت اين قضيه را وقتي متوجه مي‌شويد که بدانيد گروه‌هاي مارکسيستي، ليبراليستي، غرب‌گرا و اهل تسنن تعداد زيادي انجمن درست کرده‌اند و در حال پيشرفت هستند. آنها از سال‌ها قبل، به اسم خانم‌هاي بحريني طراحي و برنامه‌ريزي مي‌کنند، در حالي که ما اکثريت را تشکيل مي‌دهيم.
مسئله بعدي اين است که ما اگر هم انجمن داشته باشيم واقعاً پشتيباني مادي و معنوي لازم را نداريم. شايد خيلي‌ها فکر مي‌کنند که ما کشورهاي خليج نفت داريم و ثروتمند هستيم، اما اينطور نيست. تقريباً بيست درصد جوان‌هاي ما بيکارند و کار به آنها داده نمي‌شود. ما خيلي فقير داريم. وقتي زمان انجام کار تشکيلاتي مي‌شود طبيعي است که انجمن‌ها و تشکيلات هزينه مي‌خواهند. اگر هم کار بر دوش خانم‌ها باشد ـ خانم‌هايي که مسؤوليت‌هاي زيادي دارند، هم کار مي‌کنند و هم در خانه مسؤوليت دارند و هم بخواهند مسؤوليت انجمن و نيز مسؤوليت هزينه انجمن را به دوششان بگذاريم ـ مقداري مشکل خواهد بود.
مشکل ديگر ما در بحرين اين است که خانم‌ها از حضور در رسانه‌هاي گروهي ـ يعني مجلات و تلويزيون ـ احتراز مي‌کنند و از اين عرصه‌ها خيلي عقب‌نشيني مي کنند و حضور ندارند. اين امر به دليل بعضي بينش‌ها و فرهنگ‌ها است. لذا ما خانم‌هاي نمونه‌ها و الگوهاي اسلامي متعهد و مقيد شيعه کم داريم ؛ چه در داخل بحرين و چه خارج از آن. من به چند برنامه تلويزيوني در شبکه‌هاي "المنار" و "العالم" دعوت شده بودم، مي‌گفتند: ما خيلي دعوت مي‌کنيم ولي خانم‌هاي خليج پاسخ نمي‌دهند!
ـــ آيا اين عدم حضور به خاطر موضع‌گيري آقايان در قبال همسران و دخترانشان نيست؟
شکيب: هم بله هم نه! من هميشه مي گويم ما دنيايي مردانه داريم! آقايان مي‌خواهند خودشان باشند و وقتي درباره خانم‌ها صحبت مي‌کنند در آخر ليست قرار دارند. ما بايد واقعاً خيلي کوشش کنيم. بايد ده برابر آقايان کار کنيم، شايد کارمان به چشم بيايد.
البته خيلي از مردها هم از خانم‌ها پشتيباني مي‌کنند ولي بيشتر خانم‌ها خودشان عقب‌نشيني مي‌کنند و از طرف مردها مانعي نيست. الان ديگر مردها خودشان متوجه شده‌اند که واقعاً خانم‌ها بايد وارد عرصه يشوند.در کار بيفتند، اما بعضي خانم‌ها خودشان هنوز عادت نکرده‌اند و دوست دارند عقب‌نشيني کنند تا و آقايان براي آنها برنامه‌ريزي نمايند.
ـــ براي آزادي‌هاي معمولي، مثل رانندگي زنان، حضور در جامعه و ... در بحرين محدوديتي نيست؟
شکيب: نه، آزاد است و محدوديتي ندارد.
ـــ به نظر شما مجمع جهاني اهل‌بيت (ع) چه کمکي مي‌تواند به خانم‌هاي بحريني کند؟
شکيب: مجمع خيلي کارها مي‌تواند انجام بدهد. قرار است که من يک طرح به کميته فرهنگي مجمع تقديم کنم. ان شاءالله اگر اين طرح تصويب شود "مجلس اعلاي برنامه‌ريزي" در مجمع جهاني اهل‌بيت عليهم السلام در مجمع تشکيل خواهد شد که چند نفر از برجستگان و فعالان خواهر و برادر از مناطق مختلف در آ» عضو شوند و براي شيعيان طرح و برنامه بريزند.
ـــ يعني چطور؟
شکيب: مثلاً من از خليج آمده ام و مي دانم چه مشکلاتي در آنجا وجود دارد و چه چيزهايي احتياج داريم، من اين چيزها را تحقيق مي‌کنم و مجمع آنها را اجرايي مي‌کند. ان شاءالله اگر اينطور باشد کار مجمع خيلي پيشرفته مي‌شود. اتفاقاً ما دست مي گذاريم روي نيازهاي واقعي که آنجاست، ما آنجا زندگي مي‌کنيم و مي دانيم به چه چيزهايي نياز داريم و راه حل هاي واقعي چيست؟
ـــ در پايان گفتگو، يک چيز براي من خيلي جالب است؛ شما خيلي خوب فارسي صحبت مي‌کنيد!
شکيب: مادر من شيرازي و پدرم بحريني است. مادرم هميشه اصرار مي‌کرد که ما در منزل فارسي صحبت کنيم. خوشبختانه وقتي هم که ازدواج کردم، مادر شوهرم شيرازي بود. خودم هم سه فرزند دارم که هر سه خوب فارسي صحبت مي‌کنند.
ـــ پس زياد به ايران مي‌آييد؟
شکيب: بله! ما در ايران زياد فاميل داريم.
ـــ از اينکه در اين مصاحبه شرکت کرديد از شما ممنون و سپاس گزارم.
